Juni, juli en augustus.

Herinneren jullie zich nog mijn tekstjes van 10 januari en van 1 maart, met als respectievelijke titels ‘Werken’ en ‘Maart’? Toen had ik het over mijn bucketlist. Over de veranderingen die zo nodig moesten gerealiseerd worden. Wel, tot op heden zijn er veel werken uitgevoerd in onze woonst en daar ben ik heel erg blij om. Oorspronkelijk dacht manlief dat hij er met een nieuw behangpapiertje en een beetje verf vanaf zou komen… nietes… helaas.

In onze hoofden woekerde het plan van hoe en waar en wanneer en stilaan kreeg alles vorm. Het uitvoeren van de werken werd aan professionelen overgelaten en uiteindelijk is het een volledige renovatie van de woonkamer geworden.

Nieuwe ramen werden geplaatst. Het schilderen en behangen nam manlief voor zijn rekening. De radiatoren verhuisden naar een andere plaats. Het gevolg van deze ingreep was het aanleggen van een nieuwe vloer. Het meubilair werd vervangen door op maat gemaakte kasten. De schouw werd in een nieuw kleedje gestoken. De tafel werd gemonteerd en de stoelen rolden er onder. Dan kon een vernieuwde wastafel in het toilet niet ontbreken. Toch?

Het is een ware ‘make-over’ geworden. We hebben het nu echt naar onze zin.

Op bepaalde momenten was het hier een bouwwerf en stof dat wij gezien hebben! Maar dat was het meer dan waard.

Tijdens de werken leefden we als op de camping. Gelukkig was het een mooie zomer en waren we veel buiten.

Er werd ook tijd ingelast voor ontspanning. Zo waren we graag op het verjaardagsfeest van onze oudste kleinzoon Roeland, hij is 8 jaar geworden, een hele vent!

Alle kinderen en kleinkinderen zijn hier op logement geweest n.a.v. de verjaardag van manlief. Hij werd 65 jaar. Het was hier ‘vollebak’ zoals ze zeggen, en ons huis was ‘volzet’ met de bende van 10!

Druk maar o zo heerlijk om met z’n allen naar het strand te gaan en als vanouds, ’s avonds laat, gezelschapsspelletjes spelen.

Op 1 augustus is manlief met pensioen gegaan. Naast de werken, was dit ook wel het hoogtepunt van deze zonnige zomer. Zijn afscheid van de autorijschool EUREKA waar hij 38 jaar lang les gaf is niet onopgemerkt voorbij gegaan. Er werd ons een feest aangeboden om nooit te vergeten. Het volledige wagenpark met alle lesgevers-collega’s kwam onze straat ingereden om samen in konvooi naar de feestzaal te rijden. Prachtig zicht was dat. Een kippenvel momentje. Met de familie en de collega’s werd er geklonken op het afscheid en de nieuwe toekomst. Na het feestmaal werd er duchtig gelachen tijdens de speech waar vele anekdotes de revue passeerden. Tot groot jolijt van groot en klein vloog de nieuwe NH90 helikopter in cirkels boven onze hoofden als saluut aan manlief. We werden letterlijk in de bloemetjes gezet en de geschenken werden in dank aanvaard. Aan iedereen een welgemeende dikke merci voor alles.

Deze dag was voor ons beiden veel emotioneler dan we ooit hadden kunnen denken. Het was het einde van iets moois.

Nu zijn we bijna 1 maand later en we kijken blij terug op de afgelopen zomermaanden.

Manlief is al terug aan het klussen geslagen. Ons terras is al afgebroken en zal opnieuw worden opgebouwd.

Maar op regendagen komt er niet veel van terecht, en terecht! Niets moet… hij heeft alle tijd… slaan we een paar dagen over, geen zin om te werken? Dat kan. Geen enkel probleem. Geen haast meer in ons leven. Als ons terras weer opgebouwd zal zijn tegen volgende zomer zal ik heel tevreden zijn.

En hoe is jullie zomer geweest?

Tot de volgende.