Februari is voorbij gevlogen. Het is en blijft de kortste maand van het jaar.

Na herstel van ‘een plaagje’ waren we bij ons dochter en haar man in De Kempen voor het vijfde verjaardagsfeest van de tweeling-kleinkindertjes. Na het zingen van de hiep hiep hoera, en het uitdelen van de kadootjes is er altijd taart. Smullen maar! Dan bewonderen wij alle vrolijke gezichtjes en genieten we van een gezellige babbel met de vele aanwezigen.

We waren in Gent bij zoonlief. Hij verblijdde ons met zijn lekkere kookkunsten. Konijn op z’n Lievens. Overheerlijk. Zelfgemaakte merveilleux taart om duimen en vingers af te likken. Gevolgd door een potje kaarten. Helaas moesten wij de duimen leggen tegen de jeugd, maar het was gezelligheid troef!

En in een keer is het dan maart.

De derde maand van het jaar.

De maand waarin de lente begint.

Het voorjaar is ingezet. Alles ontluikt uit een diepe winterslaap.

De sneeuwklokjes en de krokussen steken al geruime tijd hun kopjes boven de grond.

Al twee weken lang staan de gele narcissen te pronken in een vaas. Had ik ze buiten laten staan waren ze nu ‘omgekomen’ door het koude vriesweer en de gure wind. Ze brengen een beetje lente in huis.

Niettegenstaande de lente op til is, ligt de vijver onder een dikke laag ijs. De vissen komen niet naar de oppervlakte, kwestie dat ze niet willen veranderen in fish sticks.

Vogels van allerlei pluimage doen zich te goed aan de opgehangen bollen met zaden en noten. Ze pikken dat het een lieve lust is.

Maar wij hebben ook niet stilgezeten.

De verfraaiingswerken aan ons huis zijn ingezet. Een dezer dagen worden de nieuwe ramen geplaatst. De woonkamer wordt volledig gerestyled. Dat zal wel een hele tijd in beslag nemen. Maar we hebben tijd. Beter twee keer nadenken dan te impulsief handelen. Weldra weer een item dat we kunnen schrappen van de bucketlist. Werken.

Al een geluk dat de vrieskou voorbij zal zijn als de mannen afkomen.

Ik kijk er echt naar uit…. naar de nieuwe ramen wel te verstaan hé.

Tot de volgende.