De lentezon is in het land.
In de tuin groeien de tulpen weelderig.
Gevarieerde kleuren, pure schoonheid.
De vijver kleurt oranje door de vissen.
Overal begint nieuw leven.
Behalve in het land van oorlog.
Daar kleurt alles rood.
Geen tulpenrood.
Geen rood van liefde.
Rood van de dood.
Daar is het ook lente maar niemand die het ziet.
Door hun tranen van ellende zien ze de lente niet.
Tussen het puin staat een tulp, helemaal alleen.
Destijds de knol achteloos weggegooid.
Ze brengt wat kleur aan het verwoeste leven.
Hoe hard ze ook groeit en bloeit, de tulp wordt niet gezien.
Ze is niet opgewassen tegen kogels en bommen.
Nog maar pas uit de bodem gerezen.
Nu al platgedrukt door zinloos geweld.
Niemand heeft de tulp gezien.
Ze kreeg geen enkele kans.
Zoals zovelenā¦
Tot de volgende.
Liefs van Leentje.
Mijn Tekstjes... 
Hey Leenšinderdaad een mooie periode van het jaar,al die mooie kleuren nu in de natuur.Mooie tekstšgrt
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel.
LikeLike
Mooi Leentje, ik zie je woorden als taferelen voor mijn ogen dansen..met een pijnlijke val op het einde…geen parels, geen draad tot aan de hemel of toch?
LikeGeliked door 1 persoon
We moeten blijven hopen Carine, dan komt alles weer goed.
LikeLike
Alles komt goed ā¤
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker weten. Merci om te reageren. ā¤
LikeLike
Frisse tekst met triestige oorlogswoorden. Overal in de wereld is er onenigheid en zien we de schoonheid niet altijd meer . Leuk je tekst lezen om mijn dag te beginnen. Love it
LikeGeliked door 1 persoon
Graag gedaan Lutwine, bedankt.
LikeLike