Ik stap de overvolle wachtzaal binnen. Hoewel ik meer zin heb om rechtsomkeer te maken blijf ik toch. Er is iets dat mijn aandacht trekt. Alle zitjes zijn volzet, op één na, helemaal in de hoek. Deze wordt ingenomen door een handtas van de dame ernaast. Ik merk meteen dat het niet zomaar een ordinaire handtas is. Ik blijf ernaar kijken en zie de grote D langs de voorkant. Een echte Delvaux! Dit is een sacoche met allure, een sacoche met meer dan één verhaal. Aan de mankementen merk ik dat die geleefd heeft net zoals de met botox behandelde eigenares. De gloriejaren zijn voorbij, zowel voor Madame als voor haar sacoche.

Terwijl ik nog aarzel om de plaats op te eisen, schieten allerlei scenario’s door mijn hoofd. Ik blijf staan en kijk naar Madame en haar pronkstuk. Met de teletijdmachine word ik terug gekatapulteerd naar de jaren 70…

Een…