Zaterdag 1 augustus. 

Na een rusteloze nacht wegens: veel te warm en krakende bedden, nemen we een verkwikkende douche. Dat maakt het allemaal weer goed.

Het bestelde brood wordt aan de deur gebracht. De geur van de verse broodjes vullen het appartement. Tijdens het ontbijt bespreken we het vervolg van de dag.  

Met onze passen gaan we met de bakjeslift naar de Hochzeiger. We zitten op 2560 m boven de zeespiegel. Hier zijn wat wandelaars en de temperatuur valt goed mee. In de winter, met de skiërs, is dat hier ongetwijfeld veel drukker. In de stoeltjeslift nemen we elk één kind bij ons. Veiligheid is prioriteit. We genieten van het uitzicht. Magnifiek! Duizelingwekkend!

We zien de go-carts onder ons uit rijden die de afdaling aandurven. Helemaal onder het stof van de kiezeltjes komen ze beneden aan. Daar is er gelegenheid om te ‘ontstoffen’ en dat is geen overbodige luxe.

We staan op het dak van Tirol, het hoogste punt, de Sechszeiger. Vanop een bank kijken we naar de wonderlijke natuur rondom ons. Wat zijn wij klein en nietig tussen die adembenemende bergen.

We zijn sprakeloos. Woorden schieten tekort. Onze gedachten gaan even naar Corona, die volgens ons hier ver vandaan is. Wie had het kunnen denken dat wij in 2020 zoveel moois gingen beleven. We genieten van onze bubbel met de kinderen en kleinkinderen. 

Hier is ook een stuwmeer. De koeien grazen dat het een lieve lust is. Ze trekken zich niets aan van de wandelaars. Het enige wat we horen zijn de koebellen. Rond het meer is het stil, echt stil, waar vind je dat nog?  

Later op de dag worden wij teruggebracht naar ons mobieltje. De kinderen nemen nog een plons in het zwembad van de camping. Dan moeten we weer afscheid nemen. Eén troost, onze vakanties zijn nog niet voorbij. We heffen het glas op de prachtige 2-daagse in de bergen met de kinderen. Bedankt.  

De weergoden zijn ons niet goed gezind, het begint te stortregenen. We vinden dat niet erg want we hebben het heel goed gehad.  

Ik leg mijn ‘schrijven’ opzij en we gaan slapen in ons eigen bedje. Gelukzalig vallen we in slaap.   

Tot morgen.