Dinsdag 28 juli. 

Het is alweer de vierde dag dat we in Campingpark Stockach-Bodensee zijn.  

Na het ontbijt springen we de fiets op en rijden naar het water. We zoeken wat verkoeling op en dat vinden we bij het zwemmen. Het is om en bij de 30 graden. Er waait een warme wind boven het wateroppervlak. De zeppelin vliegt boven onze hoofden. De kitesurfers zijn ook van de partij maar het lukt ze weer niet. De wind is gaan liggen. Het zwemmen is bij mij helemaal terug. Je kan het vergelijken met fietsen, eens je het onder de knie hebt verleer je dat nooit meer.  

De sandalen van manlief hebben het ineens begeven. Gisteren was nog alles opperbest. Tja, daar stond hij dan met nog enkel de riempjes om zijn enkels. De zolen waren er volledig afgevallen, van alle twee dan nog wel! De vervaldatum was ruimschoots overschreden. De jarenlange opsluiting in ons mobieltje heeft ze blijkbaar dan toch geen goed gedaan. We hadden geen andere schoenen bij en we moesten nog fietsen naar de camping.  

Wie mijn man kent weet dat hij voor alles een oplossing vindt. Een echte MacGyver. Van een plastiek zak, waar onze lunch in had gezeten, scheurt hij repen af en maak hij de binnenzolen van de sandalen weer vast om zijn voeten. Zo, mooi gefixt. We zijn veilig thuis geraakt. Mijn sandalen doen het nog goed, maar voor hoelang nog? Toch maar beter uitkijken voor vervangers zeker. Ach, we zullen wel zien.  

Ze voorspellen een warmteonweer en inderdaad het is al aan het rommelen. Boven het water zien we bliksemflitsen. Het is nog steeds warm. Er vallen een paar druppels en het doet deugd.  

Morgen rijden we verder naar Oostenrijk. Dan zien we wel weer wat er komen zal. Eerst gaan we inkopen doen want de koffie is op. Hoe warm het ook mag zijn, koffie is een must in ons bestaan. 

Tot zover dit laatste tekstje vanuit Duitsland aan de Bodensee. 

Tot morgen.