Donderdag 16 juli. 

Vandaag zou mijn vader jarig zijn. Al vijftig jaar niet meer onder ons maar toch kan ik hem niet vergeten. Bij dezen, een knipoog naar boven. Na een rustige nacht is het weer fijn om te ontbijten in ons mobieltje. Het is te frisjes om buiten te zitten en het regent ook een beetje. De eendjes trekken er zich niets van aan en zwemmen verder. Af en toe strijkt er een reiger neer op zoek naar voedsel. Minutenlang staat hij met zijn lange poten in het water en loopt stroomopwaarts tot er een visje in zicht komt, dan hapt hij toe en klaar. Zijn ontbijt zit er ook weer op en hij vliegt hoog de bomen in.  

Onze buren op de camping hebben een hond. Wij zijn eerder een uitzondering door er geen te hebben. Het is een brave loebas met een grote aaibaarheidsfactor zo te zien. Een kleine jongen van een naburige camper, ik schat hem een jaar of zeven, komt de hond eventjes ‘dag’ zeggen. Snel worden ze speelkameraadjes. Kind-hond-botje. Hij gooit het in de lucht en de hond springt naar het speeltje. Ondertussen weet ik al dat hij Tyson heet, genaamd naar de bokser Mike Tyson. Is jullie frank ook gevallen? Tuurlijk, het is een boxer. Mijn kennis over hondenrassen is zo goed als nihil.  

Het is weer aan het miezeren en we maken het gezellig binnen. Muziekje opzetten, foto’s bekijken en een sudoku oplossen. De dag gaat over naar de avond en morgen wordt het beter weer. 

Tot morgen.