Ik lig te woelen in mijn bed.

Ik kan de slaap niet vatten.

De wind giert langs de gevel van ons huis.

Alles klinkt veel luider dan overdag.

Een blikje rolt over straat met een bijna muzikaal geluid.

Ting… ting… tingting… ting… tingting… ting het gaat maar door.

Mijn smartphone toont 01.45 aan.

Heb ik dan toch al geslapen?

Het maanlicht verlicht het donker in de kamer.

Ik draai mij om en zie je gezicht.

Je ligt op je rug en ik hoor je ademen,

rustig in en uit op het juiste ritme.

Ik wil je niet wakker maken, je hebt je slaap verdiend.

Ik observeer en zie je borstkas op en neer gaan.

Heel voorzichtig strijk ik door je haren.

Je zucht heel eventjes.

O man, wat zie ik jou graag.

Ik sluit mijn ogen en wentel mij in het warme donsdeken.

Zou de wind ook slapengaan?

Liefs.