Overal waar we kijken is het groen. Voor ons, achter ons, rechts en links. We staan midden in de natuur met ons Mobieltje. De boordstenen langs de oever houden ons gescheiden van de Ourthe.

In een oase van rust hebben we enkel oog en oor voor de natuur. Eenden glijden over het water op zoek naar een partner. Allerlei vogels fluiten zich de strot uit de keel om in de gunst van de vrouwtjes te komen. Ze willen immers allemaal de beste zijn.

We parkeren ons Mobieltje met de neus naar het water en de luifel wordt naar beneden gedraaid. In de kortste keren, na de ‘mise en place’ leunen we achterover in de luie ligzetels met een koel drankje binnen handbereik. Het geluid van de ijsblokjes klinkt als muziek in de oren. Pure luxe is dit, heerlijk! Hoe schoon kan het leven zijn.

Er staat een frisse wind maar de warme zonnestralen brengen alles in evenwicht.

De eerste kajakkers peddelen voorbij. We staan in Durbuy aan de Ourthe.

We zijn ongelooflijk blij dat ons huisje op wielen het nog steeds doet. Hij is ondertussen op leeftijd, 23 jaar, maar we koesteren hem maar al te graag. Ook al is hij een paar keer gerepareerd, hij doet het nog steeds uitstekend. Hij bracht ons en de kinderen, verschillende keren naar Italië tot in Rome. We reisden heel Frankrijk door. We hebben veel mooie plekjes gezien en willen dit liefst nog een hele tijd verder kunnen zetten. Verre reizen zaten er niet in wegens te weinig tijd. Bretagne vind ik top. Binnenkort kunnen we meer tijd spenderen (met pensioen). Vertrekken en niet weten wanneer we terug thuis zullen zijn, dat lijkt mij ‘mega cool’. Reizen zoals in het programma ‘De Columbus’ met Wim Lybaert en zijn bv’s. Alhoewel, ik denk dat zij veel meer ‘mogen’ door de aanwezigheid van camera’s en televisie. Of ze nu midden in een veld staan of op de oprit van een kasteel, alles is toegelaten. Indien wij dit zouden doen worden wij wandelen gestuurd mijn gedacht. Maar er zijn tegenwoordig veel mooie camperplaatsen te vinden met alle voorzieningen. Wij zijn niet de personen die zo nodig alle kathedralen en oorlogsmonumenten moeten gezien hebben. Het feit dat wij gewoon ‘weg-van-huis’ zijn betekent voor ons al vakantie. Ons mobieltje is vakantie.

Toen onze kinderen klein waren huurden wij een mobilhome. Van kopen was helemaal geen sprake, wegens ontoereikend budget. ‘Dat is iets voor gepensioneerden’ zeiden we vol overtuiging. Maar dat was toen. Na een drietal jaren winsten we het zeker, op deze manier willen wij verder van onze vakanties genieten. Geen vliegtuigreizen, geen hotels en geen boekingen. Gewoon rijden en het mooie weer volgen. We waagden ons aan een bezoek bij de tweedehands modellen en vonden, na veel wikken en wegen, ‘ons Mobieltje’.

Na al die jaren van plezier zijn we zo content dat we toen die beslissing namen en niet gewacht hebben tot aan ons pensioen.

Al onze belevenissen nemen ze ons niet meer af.

Fijne vakantie en

tot de volgende.